گر به تو افتدم نظر...

 

   هنگامی که تازه وارد دانشگاه شده بودم، سمیناری در دانشگاه برگزار شده بود به نام "عشق، انتروپی و راه زندگی" که دکتر "بهادری نژاد" سخنرانش بودند.

   قانون دوم ترمودینامیک از قوانین مهمی است که بحث های فلسفی زیادی را شکل می دهد. ازجمله استدلال های مربوط به افزایش حجم جهان از این قانون ناشی می شود. این قانون می گوید که هر واکنش شیمیایی در جهان به شرطی انجام می پذیرد که انتروپی آن رو به افزایش باشد.

   هم کلاسی داشتم که چند ترمی از ما بالاتر بود( و بد نیست بگویم که به حدی باریک بود که ما از ضخامتش صرف نظر کرده و او را ورق فرض می کردیم!!)، روزی در کلاس از استاد ارتباط بین عشق و انتروپی را پرسید. استاد در جواب گفت که : آدم عاشق داغ می کند و این باعث می شه که انتروپی بالا بره و جهان ادامه پیدا کنه.

    ممکن است بخندیم، ولی واقعیت همین است که او گفته بود. هر گونه اتفاق و رویدادی که در جهان صورت می پذیرد انتروپی را افزایش داده و به ادامه ی آن کمک می کند. واکنش های شیمیایی رخ داده در بدن انسان عاشق، انتروپی جهان را افزایش داده و به من و شما و دیگران امکان ادامه ی حیات را می دهد.... به همین سادگی.

از هر دری سخنی:

1)      استادی که اشاره کردم چاق بود و امتحان های بسیار مشکلی می گرفت و در حالی که وقت کمی برای حل مسایل می داد مرتبا با بچه ها صحبت می کرد. هم کلاسی داشتیم که چاق بود. روزی در جلسه ی امتحان، مشغول صحبت با او بود و می گفت:

-          می دونی شباهت من و تو چیه؟

·         نه استاد

-         اینه که هردومون چاقیم!...... حالا می دونی تفاوتمون چیه؟

·         خیر

-         تفاوت اینه که من وقتی هم سن تو بودم این قدر چاق نبودم!!!

2)      یادتون میاد یه دختری توی فال به ساق پای من ضربه می زد!؟!؟!؟.....کار خودش رو کرد. دکتر گفت عصب سیاتیکم تحت فشاره!!!!!

3)      هر فرآیند اجتماعی به زمان نیاز داره تا اثری پایدار داشته باشد. چرا بعضی در استدلال هاشون به نقش اجتماع در یک فرآیند تاریخی توجه ندارن؟!