همنوایی شبانه

جایی که توش می نویسم تا یادم نره چی فکر می کردم.

همنوایی شبانه

جایی که توش می نویسم تا یادم نره چی فکر می کردم.

چو جهان از ما گذرد ای دل/ چه ز ما بر جا به زمان ماند!؟

زمانی بود که من واقعا به بحث کردن و تحلیل سیاسی علاقه مند بودم، گرچه هنوز هم به شدت به این مساله علاقه دارم اما سال هاست به این نتیجه رسیدم که درصد کمی از آدم ها قدرت تحلیل و پردازش دارن! و به همین علت اغلب طوطی وار به بیان نظرات خوانده شده شان می پردازن!...


به نظرم بسیاری از کسانی که به روحانی رای دادن فقط و فقط به خاطر این که در شناسنامه شان مهر خورده شده باشه در انتخابات شرکت کردن و برای بهتر شدن نتیجه ی این اجبار، ترجیح دادند که نام وی را بنویسند... 

تاریخ گواهی میدهد که در جوامعی مثل ما، راه رسیدن به دمکراسی نوپاست و به شدت درگیر با مقاومت تک تک ما!!! وقتی به فرانسه و کشورهای کنونی دارای جایگاه ویژه در این زمینه نگاه کنیم، می بینیم که راه طی شده برای رسیدن به موقعیت کنونی خیلی سنگلاخ تر و طولانی تر از راهی است که ما در حال پیمودنش هستیم و این موجب خوشحالیست!


.....

برخی تصمیم های زندگی زخمی عمیق بر جای میذارن اما به نظر من، مهم اینه که مطمئن باشیم کار درست رو انجام دادیم..... و من الان با علم بر این که زخم تصمیمم خیلی جان سوز بود، هم چنان عقیده دارم که تصمیم به جایی گرفتم.



نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد